تعیین جنسیت در بلدرچین
در بلدرچین ژاپنی می توان از 3 طریق جنس نر و ماده را از یکدیگر تشخیص داد:
1- از دو ژن مغلوب وابسته به جنس برای تشخیص جنس استفاده می شود. یک ژن به نام رکس (roux) و ژن دیگر مربوط به صفت رنگ می باشد. در زمان خارج شدن جوجه ها از تخم هردو ژنوتیپ رکس و رنگ سفید به خوبی قابل تشخیص می باشند و برای تعیین جنسیت از آن ها استفاده می شود. جوجه های نوع آلبینو (سفید) از لحاظ تعداد زیادتر بوده ولی تلفات این نوع جوجه ها زیاد است. بنابراین در روش های تجاری پرورش بلدرچین ژاپنی بیشتر از نژاد رکس برای تعیین جنسیت استفاده می شود. جنس نر داری ژنوتیپ مغلوب است و فنوتیپ صورتی آمیخته با قهوه ای دارد و تیره تر از ماده ها می باشد. از این ژن برای تعیین جنسیت در روزهای اولیه زندگی استفاده می شود. اثر انتقال ژن مزبور به یک جامعه تغییراتی در صفات لاشه به وجود می آید که باید مورد توجه قرار گیرند.
2- روش دوم مشاهده پرهای ناحیه سینه است. در جنس نر پرهای این ناحیه به رنگ قرمز مایل به نارنجی و در جنس ماده لکه های سیاه و سفید وجود دارد. با مشاهده این علایم می توان در سن سه هفتگی جنس پرنده را تعیین کرد.
3- در جنس نر غدد کلوآکی (در انتهای بدن پرنده) متورم بوده و با فشار دادن این ناحیه ماده ای شبیه کف صابون خارج می شودکه نشانه بارور بودن جنس نر می باشد. از غده کلوآکی می توان در حدود سن 35-30 روزگی برای تشخیص جنس نر استفاده کرد.
همچنین وزن پرنده ماده بیشتر از پرنده نر می باشد. البته این افزایش وزن بعد از سن 28 روزگی مشهود است. در بلدرچین فقط پرنده نر آواز می خواند.
در سویه های رنگی کوترنیکس، نشانه مشخصی برای تعیین جنسیت و تشخیص جنس نر از ماده وجود ندارد. تنها راه تشخیص آن ها قضاوت از روی جثه آن ها، رفتار جنسی و غده کلوآکی می باشد.